Sandra Jeuken op weg naar de top in de Parasport

DE MORTEL - Na in een heel diep zwart gat gevallen te zijn laat Sandra Jeuken zien wat allemaal mogelijk is ondanks haar handicap. Want ook al is het vanuit de buitenkant niet zichtbaar, Sandra heeft maar liefst 9 TIA’s in 10 jaar tijd gehad.

Familie Jeuken
Haar ouders Els en Hans zijn Manege de Stap gestart met 13 pony’s. Deze zijn te voet mee verhuisd vanuit Son en Breugel. De oude vervallen kippenstal werd na verloop van jaren omgebouwd tot een moderne Manege & sinds een paar jaar ook met een lunchroom. Daarnaast worden er diverse sociale projecten gedaan in samenwerking met gemeente Gemert-Bakel. Familie Jeuken had geen ondernemers achtergrond, Hans werkte ten slotte bij de DAF. Toen de DAF afdeling dicht ging heeft Hans zich volledig gericht op de manege. Sandra werkte ook op de manege van haar ouders, ze deed de boekhouding en gaf les.

In 2005 verloor Sandra haar vader Hans, ze was nog maar 21 jaar en midden in haar examenjaar van haar studie. Samen met Hans ging ze altijd op wedstrijd. Het was echt hun passie samen, springen. Ze studeerde zelfs aan het Hippisch Centrum in Deurne de opleiding Specialisatie Springen.

Sandra heeft niet heel lang na het overlijden van haar vader de overstap gemaakt naar Eventing. Hierbij kreeg ze springles van Jan Huizinga en kreeg hierdoor weer plezier in het rijden. Het verlies van Hans deed veel verdriet had een enorme impact op Sandra. Maar dat kan ook niet anders als je plotseling je vader verliest op 50 jarige leeftijd. Sandra is uiteindelijk Nederlands Kampioen Eventing Vijfjarige Paarden in Ermelo met ZKH Zion geworden.

Syndroom van Sneddon
Haar eerste uitval kreeg ze op de snelweg naar Amsterdam, haar zicht viel weg. Gelukkig heeft ze veilig haar auto aan de kant gekregen. Vanaf toen heeft ze bijna jaarlijks verschillende uitvallen gekregen. Intussen had ze 2 MRI’s gehad in 2006 en 2009. Dit gebeurde in Helmond waarbij er tweemaal niks uit kwam of mee gedaan werd. Ze kreeg het advies om een fysiotherapeut en psycholoog te bezoeken.

Na vele onderzoeken voor haar gezondheid, onder andere wegens de moeilijke zwangerschappen, is ze toch maar naar het Radboud in Nijmegen geweest. Hier kreeg ze opnieuw een MRI en was de hersenschade niet te overzien. Hoe en waarom het Elkerliek Helmond dit niet heeft erkend blijft een raadsel.

Sandra krijgt de diagnose Syndroom van Sneddon wat de herseninfarcten als gevolg heeft. “Mijn kind zegt mama haar hoofd is een beetje stuk ,tja lastig maar het is wat het is” aldus Sandra. Want uiteindelijk heeft ze na vele miskramen een zoontje genaamd Vinn gekregen. Dit was haar motivatiebron om sterker en groter te worden.

Maar bij spanning of drukte is de kans groot dat ze haar zicht verliest, of een lichaamsdeel uitvalt. Waardoor ze haar kracht en coördinatie verliest.

Ze geeft privé lessen waar ze veel energie uit haalt en vind het super leuk dat ze mensen kan begeleiden bij een gezamenlijke passie. Jeuken heeft door haar handicap het idee dat ze zich beter kan inleven in mensen.

De medicijnen stabiliseren haar in het dagelijks leven en vertragen het verloop van haar ziekte . Hierdoor kan ze doen wat ze graag doet, het paardrijden. Toch loopt ze soms tegen het probleem aan dat het aan de buitenkant niet zichtbaar is.

Je zou denken dat iemand die zoveel hersenschade heeft het niet meer kan paardrijden. Maar daar wil Sandra niks van weten. Ze zegt “Hoe je het ook draait of keert, ik heb een doel. Of ik daar kom of niet ik vind het allerbelangrijkste de weg ernaar toe. Dit geeft me energie en motivatie!”

Stilzitten op de bank was geen optie. “Door te blijven paardrijden blijf ik constant mijn grenzen opzoeken en dat maakt me een sterker persoon. Hierdoor sta ik minder stil bij het feit dat ik ziek ben”.

Voor een stuk revalidatie heeft ze begeleiding van Sophie Delemarre die gespecialiseerd is in ruitersport fysiotherapie. Tijdens het rijden krijgt ze begeleiding van Joyce Heutink en Sandy van Boxmeer. Haar huidige paard Grando is zeker geen makkelijk paard voor iemand die hersenletsel heeft. Hierdoor ervaart ze problemen met de snelheid, coördinatie en tellen tegelijkertijd

Para-dressuur
Inmiddels zit ze anderhalf jaar in de Parasport. De overstap was zeker een drempel. “Ik wilde toch heel graag voor mijn gevoel eerst op eigen kracht bepaalde doelen halen.

Na een hele tijd geen wedstrijden gereden te hebben, heeft ze zichzelf naar het ZZ-licht gereden. Hierna heeft ze de overstap gemaakt naar het Para-dressuur.

Hierin is ze van Grade 5 naar Grade 4 te gaan. “Ik vind eigenlijk dat ik een stom lijf en hoofd heb, maar van de andere kant weet ik ook dat het me toch iedere keer er door heen sleept en het niet opgeeft”. Sandra is een dankbaar persoon ondanks alles.

Haar doel en wens is de Paralympische Spelen met Para-dressuur. De weg er naar toe is moeilijk voor haar. Maar medelijden wil ze zeker niet. Sandra wil het juist bespreekbaar maken en een voorbeeld kunnen zijn voor anderen. Bij wedstrijden heeft ze altijd een voorlezer die de proeven voor haar hardop voorleest. En maakt ze gebruik van 2 zwepen en magnetische beugels tijdens het rijden. Daarnaast heeft Sandra een heel team die altijd klaarstaat voor haar.

Voor aankomend jaar staan er al verschillende wedstrijden op de planning. We gaan Sandra samen met haar paard Grando terug zien bij onder andere de Finale KNHS Para-dressuur Trophy en het NK Internationaal Peelbergen.

“Super dankbaar dat er zoveel dingen op mijn pad komen”. aldus Sandra.

Sponsor
De weg naar de top wordt dus een hele reis voor Jeuken. Iets wat ze samen met haar team niet gaat redden zonder een sponsor voor de wedstrijden. Het zou een grote tegenvaller zijn als het hier binnenkort ophoudt. Want een tweede paard zal ze zeker nodig gaan hebben.

Ben jij nou met je bedrijf, vereniging of particulier ook zo geïnspireerd door Sandra Jeuken? Stuur een bericht naar onze redactie via redactie@gemert-bakel24.nl en wij zetten het door!

Download de gratis app van Gemert-Bakel24 en mis niets → Apple | Android